Maszyny stosowane przy realizacji szczegółowej obróbki otworów w nieruchomym materiale to wytaczarki. Na czym polega ich działanie i do czego są używane takie obrabiarki?
Działanie tych obrabiarek charakteryzuje się głównie prędkością obrotową wrzeciona, niewielką głębokością skrawania oraz małym posuwem roboczym. Z uwagi na szybkość obrabiania, do wytaczania przeznaczone są wytaczadła, wyposażone w noże z diamentowymi ostrzami lub z ostrzami z węglików spiekanych.
Istotnymi parametrami charakteryzującymi wytaczarki są między innymi: maksymalna średnica obrabianego otworu, maksymalne wymiary przedmiotu przeznaczonego do obróbki i wymiary roboczej powierzchni stołu.
Wyróżnia się wiele rodzajów wytaczarek, między innymi wytaczarki pionowe wyposażone w pionową oś wrzeciona, poziome z poziomą osią wrzeciona, jednowrzecionowe, wielowrzecionowe, stojakowe, bezstojakowe i współrzędnościowe.
Czym różnią się między sobą poszczególne typy tych obrabiarek? Wytaczarki pionowe stosowane są przy obróbce długich otworów. Wytaczarki poziome z kolei używane są przy obrabianiu otworów krótkich. Współrzędnościowe wytaczarki stosowane są przy dokładnej obróbce materiałów, które się przemieszczają według sprecyzowanych współrzędnych, w odniesieniu do narzędzia.
Maszyny tego typu mogą wiercić otwory normalnymi wiertłami, wytaczać otwory, szlifować otwory, gwintować otwory czy poprzecznie toczyć. Obrabiarki takie wykorzystywane są do pracy w warsztatach do tworzenia narzędzi obróbkowych oraz w zakładach produkcyjnych, przy obróbce małoseryjnej dokładnych przedmiotów.